FlyEase

Μια τραγική αρχή

Καθ' όλη τη διάρκεια της ιστορίας της, η Nike προσπάθησε να διευρύνει τα όρια του σχεδιασμού παπουτσιών για να ωθήσει τους αθλητές σε όλο και μεγαλύτερα ύψη. Ωστόσο, στα μέσα της δεκαετίας του 2000, συνέβη μια τραγωδία που τελικά θα άλλαζε τον τρόπο με τον οποίο η μάρκα έβλεπε τα αθλητικά παπούτσια. Ο Τζεφ Τζόνσον, ο πρώτος υπάλληλος πλήρους απασχόλησης της Nike, ο οποίος μάλιστα είχε ενταχθεί στην εταιρεία τη δεκαετία του 1960, όταν αυτή ήταν ακόμη γνωστή ως Blue Ribbon Sports, υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο. Αν και επέζησε, η κίνησή του ήταν περιορισμένη, γεγονός που τον δυσκόλευε να φορέσει συμβατικά υποδήματα. Βλέποντας τη δυσχερή θέση του Johnson, ο καινοτόμος σχεδιαστής Tobie Hatfield αισθάνθηκε την ανάγκη να βοηθήσει, ξεκινώντας ένα ταξίδι στο σχεδιασμό προσαρμοστικών παπουτσιών.

"Αν έχεις σώμα, είσαι αθλητής"

Το 2006, δύο χρόνια μετά το εγκεφαλικό επεισόδιο του Τζόνσον, ο Hatfield άρχισε να ασχολείται με υποδήματα για άτομα με αναπηρία. Αρχικά, τα σχέδιά του απευθύνονταν σε αθλητές και επιστράτευσε την επαγγελματική παρατριάθλου Sarah Reinertsen για να τον βοηθήσει στο έργο του. Οι συμβουλές της συγκλόνισαν τον Hatfield, ανοίγοντάς του τα μάτια για τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε η ίδια και άλλοι. Ακρωτηριασμένη και η ίδια, εξήγησε πώς θα έπρεπε να αγοράσει ένα συνηθισμένο ζευγάρι παπούτσια και να τα προσαρμόσει για να δημιουργήσει κάτι που να ταιριάζει στην αναπηρία της. Συνέχισαν να συζητούν για τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν όσοι έχουν άλλες αναπηρίες και πόσο μπορεί να περιορίζουν την ικανότητά τους να βγαίνουν έξω και να δραστηριοποιούνται.

Η Hatfield αποφάσισε ότι κάτι έπρεπε να γίνει, επικαλούμενη τα λόγια του συνιδρυτή της Nike Bill Bowerman, ο οποίος κάποτε είπε: "Αν έχεις σώμα, είσαι αθλητής". Συνειδητοποίησε ότι, αν και υπήρχαν κάποιες ορθοπεδικές λύσεις, υπήρχε ένα τεράστιο τμήμα του πληθυσμού που δεν είχε πρόσβαση σε άνετα, οικονομικά προσιτά, κομψά παπούτσια φτιαγμένα για τις ανάγκες του. Με την επιθυμία να το διορθώσουν αυτό, ο ίδιος και ο Reinertsen δημιούργησαν τη Nike Sole το 2012. Αυτό το σύστημα πρόσφυσης ταχείας αλλαγής που κατασκευάστηκε για λεπίδες τρεξίματος άλλαξε το παιχνίδι για αθλητές με αναπηρίες όπως του Reinertsen και η τεχνολογία υιοθετήθηκε γρήγορα από όλη τη βιομηχανία. Ωστόσο, αυτό ήταν μόνο η αρχή. Ο Hatfield επρόκειτο να εμπνευστεί από μια άλλη πηγή που θα διεύρυνε ακόμη περισσότερο τη σκέψη του πάνω στο θέμα.

Μια εμπνευσμένη επιστολή

Ο Matthew Walzer ήταν μόλις ένας έφηβος όταν αποφάσισε να γράψει στη Nike. Λόγω της εγκεφαλικής του παράλυσης, δεν μπορούσε να δέσει μόνος του τα συμβατικά συστήματα κορδονιών, πράγμα που σήμαινε ότι κάποιος άλλος έπρεπε πάντα να τον βοηθάει. Παρόλο που του άρεσε να φοράει παπούτσια μπάσκετ Nike, ιδίως λόγω της υψηλής στήριξης του αστραγάλου τους, η οποία βοηθούσε στην κατάστασή του, ήταν απογοητευμένος που η μάρκα δεν παρείχε προσαρμοστικές επιλογές για άτομα σαν κι αυτόν. Μετά από χρόνια που σκεφτόταν πώς να προσεγγίσει τη Nike, σε ηλικία 16 ετών, τους έγραψε τελικά για να τους εξηγήσει την κατάστασή του. Εξέθεσε τα προβλήματα που συνοδεύουν την αναπηρία του, αλλά δήλωσε επίσης ότι ήταν σχεδόν πλήρως αυτάρκης. Ο έφηβος ανυπομονούσε να πάει στο κολέγιο, αλλά δεν ήθελε να βασίζεται σε φίλους για να του δένουν τα κορδόνια των παπουτσιών του - μια τελευταία απογοητευτική πρόκληση που απλώς δεν μπορούσε να ξεπεράσει μόνος του. Κάλεσε τη Nike να δημιουργήσει ένα παπούτσι που θα του έδινε την ανεξαρτησία που επιθυμούσε πριν πάει στο κολέγιο. Η επιστολή διαβάστηκε από τον διευθύνοντα σύμβουλο της Nike Mark Parker, ο οποίος τη διαβίβασε στον Hatfield. Τα λόγια του Walzer τον ενέπνευσαν να διπλασιάσει το έργο του στην κατασκευή προσαρμοστικών τεχνολογιών και έστρεψε την προσοχή του στην κατασκευή ενός αθλητικού παπουτσιού με σύστημα εύκολης εισόδου που θα έλυνε το πρόβλημα του Walzer.

Ένας ικανοποιημένος πελάτης

Ο Hatfield χρειάστηκε τρία χρόνια για να τελειοποιήσει το πρώτο του παπούτσι FlyEase - το Nike Zoom Soldier 8 FlyEase. Όταν ένα ζευγάρι στάλθηκε στον Walzer για να το δοκιμάσει, αποδείχθηκε ότι ο χρόνος ξοδεύτηκε καλά, καθώς ήταν ενθουσιασμένος με το αποτέλεσμα. Απάντησε στον Hatfield για να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του, λέγοντας πόσο ανεξάρτητα του επέτρεπαν να είναι και περιγράφοντας το έντονο αίσθημα ολοκλήρωσης που ένιωθε όταν τα φορούσε. Ο πρωτότυπος σχεδιασμός συνδύαζε ένα φερμουάρ που έτρεχε γύρω από τη φτέρνα με έναν ιμάντα Velcro που επέτρεπε στον Walzer να ανοίγει εντελώς το πίσω μέρος του παπουτσιού. Από εκεί, μπορούσε εύκολα να γλιστρήσει το πόδι του μέσα και να τα κάνει χωρίς κανένα πρόβλημα. Δεδομένου ότι αποτελούσε μέρος της υπογεγραμμένης σειράς του LeBron James, διέθετε επίσης ψηλό αστράγαλο, καθιστώντας το το τέλειο παπούτσι για την κατάσταση του Walzer - κατάφερε μάλιστα να συναντήσει τον LeBron ως αποτέλεσμα της συνεργασίας. Επικοινωνώντας απευθείας με τη Nike, ο Walzer είχε κάνει μια τολμηρή κίνηση, αλλά η γενναιότητά του έδωσε ώθηση σε ένα κίνημα που οδήγησε σε μια εντελώς νέα σειρά προσαρμοστικών τεχνολογιών.

Επέκταση της γκάμας

Μετά την κυκλοφορία του Zoom Soldier 8 FlyEase, η Nike συνέχισε να συνεργάζεται με οργανισμούς όπως το Center for the Intrepid, το οποίο εργάζεται με ακρωτηριασμένους στρατιωτικούς και θύματα εγκαυμάτων, και την παραολυμπιακή ομάδα ράγκμπι των ΗΠΑ με αμαξίδιο, για την οποία ανέπτυξε τεχνολογία για να κρατά τους παίκτες στις θέσεις τους κατά τη διάρκεια των μαρκαρισμάτων. Εκτός από τη συνεργασία με τη Sarah Reinertsen, οι σχεδιαστές της Nike άρχισαν να συμβουλεύονται και άλλους αθλητές, όπως την ξιφομάχο με αναπηρικό αμαξίδιο Beatrice Vio, αυξάνοντας περαιτέρω τις γνώσεις τους για το πώς να εξυπηρετήσουν καλύτερα την κοινότητα των ατόμων με αναπηρία. Συνεργάστηκαν επίσης με τη σταρ του WNBA και χρυσή ολυμπιονίκη Elena Delle Donne για την κατασκευή ενός άλλου προσβάσιμου παπουτσιού μπάσκετ, το οποίο ήταν το πρώτο μοντέλο FlyEase που δεν ανήκε σε προϋπάρχουσα σειρά της Nike. Εμπνευσμένη από την αδελφή της Lizzie, η οποία πάσχει από διάφορες αναπηρίες, βοήθησε στη δημιουργία του Nike Air Zoom UNVRS. Περιελάμβανε έναν μαγνητισμένο ιμάντα φτέρνας και μια πτυσσόμενη φτέρνα για να παρέχει εύκολη πρόσβαση χωρίς χέρια, μαζί με μια σειρά άλλων τεχνολογιών της Nike, όπως το πάνω μέρος Flyknit και τα καλώδια Flywire, που του επέτρεπαν να προσαρμόζεται σε πόδια διαφορετικού σχήματος. Επιπλέον, εμπνευσμένα μηνύματα τυπώθηκαν σε όλο το σχέδιο για να δείξουν τις φιλοδοξίες της Nike για το παπούτσι: "Επέκταση του ανθρώπινου δυναμικού σε όλα τα UNVRS Όλα τα φύλα Όλες οι ικανότητες Όλες οι καταβολές Όλοι", "Δεν υπάρχουν όρια Όλα είναι δυνατά" και "Φέρτε έμπνευση και καινοτομία σε κάθε αθλητή στον κόσμο".

Το UNVRS κυκλοφόρησε το 2019, μια χρονιά που παρέδωσε και το πρώτο προσαρμοστικό παπούτσι ποδοσφαίρου. Αυτό το ειδικό για το άθλημα παπούτσι δημιουργήθηκε για τον αμυντικό των Seattle Seahawks Shaquem Griffin, ο οποίος, καθώς δεν είχε αριστερό χέρι, δυσκολευόταν να κάνει γρήγορα τα κορδόνια. Η Nike σχεδίασε αντ' αυτού ένα παπούτσι με ιμάντες, κάτι που ικανοποίησε τον Griffin, καθώς το απλό σύστημα στερέωσης μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από κάθε αθλητή. Μετά την κυκλοφορία αυτών των αθλητικών παπουτσιών, η Nike συνέχισε να συνεργάζεται με μια σειρά αθλητών για νέα και πιο προσιτά σχέδια, με την Ντελ Ντον να αποκτά το δικό της υπογεγραμμένο παπούτσι, το Nike Air Deldon, το 2022. Το σύστημα FlyEase ήταν απίστευτα εύκολο στη χρήση, με γλώσσα που μπορούσε να διπλωθεί προς τα κάτω για να διευρύνει το άνοιγμα στο πάνω μέρος και πτυσσόμενη φτέρνα. Έφτασε μάλιστα να συνοδεύεται από ένα κρεμαστό ταμπελάκι που περιείχε οπτικές οδηγίες για τον τρόπο λειτουργίας του συστήματος εύκολης πρόσβασης.

Ένας καθολικός σχεδιασμός

Αυτή η οικουμενικότητα είναι κάτι που έχει γίνει βασικό μέρος της σειράς FlyEase της Nike με την πάροδο του χρόνου. Η σουίτα των πρώτων προσαρμοστικών μοντέλων βοήθησε σίγουρα πολλούς ανθρώπους που προηγουμένως δυσκολεύονταν να φορέσουν τα παραδοσιακά παπούτσια, προσφέροντάς τους μοντέρνες επιλογές εκτός από τις πιο λειτουργικές που διατίθενται στα καταστήματα ορθοπεδικών. Ωστόσο, τα μεταγενέστερα σχέδια FlyEase είχαν ευρύτερο κοινό λόγω της ικανότητάς τους να κάνουν τη ζωή όλων πιο εύκολη. Αυτό το ήθος είναι που έφερε ένα από τα πιο προβεβλημένα και προσιτά παπούτσια FlyEase που δημιουργήθηκαν ποτέ - το Nike Go FlyEase.

Ένας σχεδιασμός χωρίς χέρια

Καθώς οι σχεδιαστές της Nike συνέχισαν να διερευνούν τους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαν να βοηθήσουν όσους δυσκολεύονταν να φορέσουν τα παραδοσιακά παπούτσια, σκέφτηκαν πώς θα μπορούσαν να φτιάξουν ένα μοντέλο που να μην χρειάζεται καθόλου χέρια. Σκέφτηκαν ότι πολλοί άνθρωποι απλά χρησιμοποιούν τα πόδια τους για να βγάλουν τα παπούτσια τους, για παράδειγμα, όταν δεν μπορούν να σκύψουν, κρατώντας τη φτέρνα με το ένα πόδι και τραβώντας το άλλο πόδι προς τα έξω. Δεν είναι ασυνήθιστο να βλέπει κανείς παπούτσια που έχουν καταρρεύσει στη φτέρνα λόγω του ότι ο ιδιοκτήτης τους τα βάζει επανειλημμένα με αυτόν τον τρόπο. Αυτή η παρατήρηση οδήγησε τη Nike να πειραματιστεί με σχέδια που διευκολύνουν αυτές τις φυσικές ενέργειες, αλλά η πρόκληση ήταν να φτιάξει κάτι λειτουργικό και αισθητικά ευχάριστο, αλλά όχι πολύ περίπλοκο ή ακριβό στην παραγωγή. Έπρεπε επίσης να μοιάζει με παπούτσι, ώστε οι άνθρωποι να μπορούν να συνδεθούν μαζί του σε περισσότερο από ένα πρακτικό επίπεδο.

Μια παραγωγική συνεργασία

Καθώς οι εργασίες για το νέο μοντέλο προχωρούσαν, η Nike άρχισε να έρχεται σε επαφή με άλλες εταιρείες που σχεδίαζαν προσαρμοστικά παπούτσια. Η Kizik, ένας μικρός σχεδιαστής υποδημάτων που ασχολείται με λύσεις hands-free, κατασκεύαζε ήδη εδώ και αρκετό καιρό προσβάσιμα παπούτσια με πτυσσόμενα τακούνια. Ο πρόεδρος καινοτομίας της Nike, Tom Clarke, αποφάσισε να προσεγγίσει τον ιδρυτή της Kizik, Mike Pratt, ο οποίος ήταν ο εγκέφαλος πίσω από πολλά από τα προσαρμοστικά σχέδια της εταιρείας, για να οργανώσει μια συνεργασία που θα βελτίωνε τη δημιουργική παραγωγή και των δύο. Συνέστησε μάλιστα στον Pratt να προσλάβει έναν πρώην υπάλληλο της Nike με το όνομα Skip Lei. Με τη συμμετοχή του Lei, η συνεργασία καθιερώθηκε και οι δύο μάρκες άρχισαν να ανταλλάσσουν ιδέες σε τακτική βάση. Το Air Max 90 FlyEase ήταν άμεσο αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας. Οι σχεδιαστικές ιδέες της Nike συνδυάστηκαν με εκείνες των ειδικών των Handsfree Labs της Pratt για να δημιουργήσουν μια ανανεωμένη έκδοση του εμβληματικού σχεδίου, η οποία έκανε χρήση της τεχνολογίας Foot Activated Shoe Technology που αποτελεί σήμα κατατεθέν της. Αποτελούνταν από ένα εύκαμπτο υλικό που περιβαλλόταν από ένα τριγωνικό περίβλημα στη φτέρνα, το οποίο μπορούσε να πιεστεί προς τα κάτω χρησιμοποιώντας το πόδι για να επιτρέψει την εύκολη είσοδο. Ένα παρόμοιο πτυσσόμενο σύστημα φτέρνας έχει χρησιμοποιηθεί έκτοτε σε πολλά μοντέλα, συμπεριλαμβανομένου του δημοφιλούς παπουτσιού προπόνησης Metcon της Nike.

Πρόοδος

Παράλληλα με αυτή την ανθούσα συνεργασία, η Nike συνέχισε να διαβουλεύεται με μέλη της κοινότητας των ατόμων με αναπηρία και ένας νέος σχεδιασμός άρχισε να διαμορφώνεται. Οι σχεδιαστές κατέληξαν αρχικά σε ένα παπούτσι που ήταν κομμένο στη μέση στη μέση και συγκρατούνταν με χειρουργικούς σωλήνες. Αυτό τους έδωσε ένα βασικό σημείο εκκίνησης και κατέδειξε την ανάγκη για αυτό το πλήρες άνοιγμα της φτέρνας, ώστε ο χρήστης να μπορεί απλώς να βάλει το πόδι του μέσα. Όταν έφτασαν στο τελικό προϊόν, αυτό έμοιαζε ριζικά διαφορετικό από οποιοδήποτε άλλο αθλητικό παπούτσι, αλλά εξακολουθούσε να έχει την εμφάνιση παπουτσιού. Η Nike το ονόμασε Go FlyEase.

Ένας πρωτοποριακός σχεδιασμός

Το Nike Go FlyEase ήταν πρωτοποριακό με τρεις συγκεκριμένους τρόπους. Πρώτον, διέθετε μια μεγάλη σφηνοειδής βάση στη φτέρνα, η οποία διευκόλυνε τη διαισθητική κίνηση να κρατάς το πίσω μέρος του παπουτσιού με το ένα πόδι για να το βγάλεις. Δεύτερον, μια φαρδιά ελαστική ταινία, γνωστή ως Tensioner, ήταν τυλιγμένη σε όλη την περιφέρεια του παπουτσιού για να το στηρίζει καθώς άνοιγε και έκλεινε. Η Nike κατασκεύασε αυτόν τον ανθεκτικό ιμάντα χρησιμοποιώντας ένα υλικό που χρησιμοποιείται γενικά στην κατασκευή σόλας και πραγματοποίησε αυστηρές δοκιμές σε μηχανήματα για να διασφαλίσει ότι είχε την απαραίτητη αντοχή για να επιτελέσει τη λειτουργία του. Ο Tensioner παρείχε σταθερότητα για το τρίτο και πιο καινοτόμο χαρακτηριστικό του παπουτσιού - τον δι-σταθερό μεντεσέ.

Με την πάροδο των ετών, οι ιμάντες Velcro, οι μαγνητισμένες ζώνες, τα φερμουάρ και τα καλώδια είχαν χρησιμοποιηθεί στα παπούτσια FlyEase, αλλά ο μεντεσές ήταν μια πιο πρωτοποριακή τεχνολογία που αποτέλεσε το αποκορύφωμα της εργασίας της μάρκας σε προσαρμοστικά εξαρτήματα που ξεκίνησε ο Hatfield σχεδόν δύο δεκαετίες πριν. Τοποθετήθηκε στη μεσαία σόλα γύρω από το σημείο όπου το vamp συναντά το τέταρτο, επιτρέποντας στο πίσω τρίτο του παπουτσιού να αναδιπλωθεί, μακριά από το μπροστινό μέρος. Όταν βρισκόταν στην ανοιχτή του θέση, το παπούτσι επέτρεπε στο πόδι πλήρη πρόσβαση, ώστε να μπορεί να τοποθετηθεί χωρίς να χρειάζεται να τραβήξει ή να σπρώξει τίποτα. Μόλις το πόδι βρισκόταν με ασφάλεια μέσα στο μπροστινό μέρος του παπουτσιού, ο χρήστης απλά πατούσε το πίσω μέρος και αυτό ισίωνε. Στη συνέχεια, ο μεντεσές ασφαλιζόταν στην κλειστή του θέση και, το πιο αξιοσημείωτο απ' όλα, παρέμενε εκεί όταν ο χρήστης σήκωνε το βάρος του, ακόμη και αν έκανε αρκετά έντονες κινήσεις. Για να αφαιρέσει το παπούτσι, ο χρήστης έπρεπε απλώς να κρατήσει το λαστιχένιο στήριγμα με το ένα πόδι και να το σηκώσει με το άλλο. Η πρόσθετη πίεση στη φτέρνα προκαλούσε το άνοιγμα του μεντεσέ καθώς το πόδι ανασηκωνόταν και μπορούσε εύκολα να γλιστρήσει έξω. Για να ενισχύσει την αντοχή του, η Nike πρόσθεσε μια λωρίδα από εξαιρετικά ανθεκτικό καουτσούκ κατά μήκος της μέσης της εξωτερικής σόλας και περιέβαλε τον μεντεσέ με επιπλέον στρώματα αφρού. Αυτό υποστήριξε τον Tensioner για να κρατήσει το παπούτσι ενωμένο καθώς άνοιγε και έκλεινε, δημιουργώντας σταθερότητα σε όλη τη διάρκεια της κίνησης.

Το απόλυτο προσβάσιμο παπούτσι

Όταν κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2021, το Nike Go FlyEase ήταν ο απόλυτος σχεδιασμός προσβάσιμου παπουτσιού, διαθέτοντας ακόμη και κουτί που μπορούσε να ανοίξει με κλωτσιά χωρίς τη χρήση των χεριών. Ήταν το αποτέλεσμα σκληρής δουλειάς τριών ετών, αλλά στην πραγματικότητα ο πρωτοποριακός σχεδιασμός του οφείλει πολλά στις θεμελιώδεις προσπάθειες των Hatfield, Reinertsen και της ομάδας τους. Αν και είχε αναπτυχθεί με γνώμονα την κοινότητα των ατόμων με αναπηρία, ήταν επίσης βολικό για όλα τα είδη των ανθρώπων. Για να το αποδείξει αυτό, η Nike έστειλε ένα ζευγάρι στον Jimmy Fallon, ο οποίος προηγουμένως είχε κόψει στη μέση μερικά από τα παπούτσια της μάρκας για ένα κωμικό σκετς. Αυτό έφερε στο Go FlyEase έξτρα διαφημιστικό ενδιαφέρον, καθώς ήταν φανερό ότι εντυπωσιάστηκε από τον σχεδιασμό, τον οποίο παρουσίασε σε αυτή τη δημοφιλή τηλεοπτική εκπομπή. Ο παρουσιαστής έδειξε τη διαισθητική κίνηση που απαιτείται για να φορέσει κανείς το παπούτσι, τονίζοντας την ομοιότητά του με τον τρόπο που πολλοί άνθρωποι ήδη κλωτσάνε τα παπούτσια τους και τα βγάζουν.

Απροσπέλαστη προσβασιμότητα

Το Go FlyEase παρείχε έναν πιο κομψό τρόπο για να βάζουν όλοι τα παπούτσια τους, ανεξάρτητα από τον σωματότυπό τους, και ίσως γι' αυτό εξαντλήθηκε τόσο γρήγορα όταν κυκλοφόρησε. Στην πραγματικότητα, έγινε γρήγορα δύσκολο να αποκτηθεί, ένα ζήτημα το οποίο η Nike θέλησε να διορθώσει, δεδομένου ότι είχε φτιαχτεί για να είναι ένας σχεδιασμός χωρίς αποκλεισμούς για όσους το είχαν περισσότερο ανάγκη. Λίγους μήνες αργότερα, έγιναν διαθέσιμα περισσότερα, και από το 2022, είναι πολύ πιο προσιτό, προσφέροντας και πάλι μια εναλλακτική λύση για όσους αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα, καθώς και για όσους απλά θέλουν ένα πιο φιλικό προς το χρήστη παπούτσι.

Κλασικές συλλογές

Μετά την κυκλοφορία του Go FlyEase, η Nike συνέχισε να λανσάρει προσαρμοστικά μοντέλα, προσθέτοντας άλλοτε συστήματα hands-free και άλλα προσβάσιμα χαρακτηριστικά σε κλασικές σειρές όπως τα Pegasus και VaporMax, και άλλοτε φτιάχνοντας εντελώς νέα σχέδια. Ένα αξιοσημείωτο παπούτσι ήταν μέρος μιας συλλογής που δημιουργήθηκε για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Ονομάστηκε Nike Glide FlyEase και διέθετε ένα εύκαμπτο τακούνι που γλιστρούσε αυτόματα πίσω από το πόδι μόλις αυτό βρισκόταν στο παπούτσι και είχε ένα ελαστικό κορδόνι ενσωματωμένο στο επάνω μέρος του παπουτσιού, το οποίο τυλίγονταν γύρω από το πόδι για να το κρατάει με ασφάλεια στη θέση του. Εκτός του ότι ήταν καλό για τους αθλητές με αναπηρία, επέτρεπε σε άλλους αθλητές να μπαίνουν και να βγαίνουν γρήγορα από τα αθλητικά τους παπούτσια χωρίς να χρειάζεται να σκύβουν συνεχώς καθώς μετακινούνται μεταξύ των αγωνισμάτων σε αθλήματα όπως η γυμναστική, όπου πρέπει να το κάνουν πολλές φορές. Αυτό ανέβασε περαιτέρω το προφίλ των προσβάσιμων σχεδίων της Nike, δείχνοντας ότι μπορούσαν να κάνουν τη ζωή όλων ευκολότερη, ενώ το εκκεντρικό Rawdacious χρωματικό σχήμα από λευκό, Pink Blast, Total Orange και Bright Crimson έδειξε την επιθυμία της μάρκας να δημιουργήσει αυτά τα παπούτσια με γνώμονα και τη μόδα.

Δύο θρυλικά σχέδια αποκτούν την επεξεργασία FlyEase

Μέχρι το 2022, η τεχνολογία FlyEase είχε εξελιχθεί σε πολλές διαφορετικές μορφές και είχε χρησιμοποιηθεί σε πολλά διαφορετικά αθλητικά παπούτσια. Αυτό παρείχε σε άτομα διαφορετικών επιπέδων ικανότητας πρόσβαση σε μερικές από τις πιο εμβληματικές σιλουέτες της Nike, αλλά τώρα ήρθε η ώρα η σειρά FlyEase να επεκταθεί σε δύο από τα πιο δημοφιλή αθλητικά παπούτσια όλων των εποχών - το Air Jordan 1 και το Air Force 1. Το πρώτο κυκλοφόρησε τόσο σε εκδόσεις με ψηλό όσο και με χαμηλό τακούνι, με έναν συνδυασμό ιμάντα γιακά και φερμουάρ να χρησιμοποιείται για να ανοίξει το πίσω μέρος και έναν δεύτερο ιμάντα να διευρύνει το άνοιγμα στο πάνω μέρος, ώστε το πόδι να μπορεί να γλιστρήσει εύκολα μέσα πριν το όλο πράγμα γίνει ξανά με ένα μόνο χέρι. Μετά την κυκλοφορία των πρώτων AJ1 στις αρχές του 2022, μια σειρά από χρωματικές αποχρώσεις κυκλοφόρησαν καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, μέχρι που τελικά το FlyEase φόρεσε το περιβόητο χρώμα Bred στις αρχές του 2023. Λίγο αργότερα, το Air Force 1 προσχώρησε τελικά στην επανάσταση του FlyEase. Ενσωμάτωσε πολύ πιο λεπτές προσαρμογές και στην πραγματικότητα έμοιαζε σχεδόν ακριβώς το ίδιο με το κλασικό ολόλευκο χρώμα, εκτός από κάποια νέα εμφάνιση του branding που υποδήλωνε την προσιτή κατασκευή του. Είχε μια πτυσσόμενη φτέρνα κρυμμένη κάτω από το εξωτερικό, και τα κορδόνια ήταν ραμμένα κάτω, απαλλάσσοντας τον χρήστη από το να τα δένει. Επιτέλους, ο κόσμος απέκτησε ένα Air Force 1 χωρίς χέρια.

Μια νέα εποχή προσβασιμότητας και καινοτομίας

Είναι σχεδόν υποτιμητικό να πούμε ότι η σειρά FlyEase της Nike άλλαξε εντελώς τον τρόπο με τον οποίο πολλοί άνθρωποι φορούν αθλητικά παπούτσια. Πολύ περισσότερο από το να παρέχει προσαρμοστικά και χωρίς αποκλεισμούς παπούτσια για όσους έχουν διαφορετικούς τύπους ποδιών και ποικίλες ικανότητες, τους προσφέρει κομψά, λειτουργικά σχέδια που δεν μπορούσαν να αποκτήσουν στο παρελθόν. Αυτό έχει αποσπάσει επαίνους από όσους ανήκουν στην κοινότητα των ατόμων με αναπηρία, καθώς τους έχει δώσει πρόσβαση σε μια ολόκληρη σειρά από μοντέρνα αθλητικά παπούτσια, ανοίγοντάς τους μια προηγουμένως ανέφικτη διέξοδο για να εκφράσουν την ταυτότητά τους μέσω των υποδημάτων. Στην προσπάθειά της να υποστηρίξει αυτές τις πιο εξειδικευμένες ομάδες, η Nike ξεκίνησε μια νέα εποχή προσβασιμότητας και καινοτομίας. Η ομάδα καινοτομίας FlyEase συνεχίζει να εργάζεται μαζί με μέλη της κοινότητας των ατόμων με αναπηρία στα επόμενα σχέδιά της, πράγμα που σημαίνει ότι θα υπάρξουν ακόμη περισσότερα μοντέλα χωρίς αποκλεισμούς τα επόμενα χρόνια. Πάνω από μια δεκαετία αφότου ο Walzer έγραψε την επιστολή του, οι αξιόλογες δημιουργίες FlyEase της Nike εξακολουθούν να έχουν αντίκτυπο, καθώς η μάρκα ανταποκρίνεται στα οδυνηρά λόγια του Bill Bowerman.