Nike Air Max 97

Air Max 97

Στα τέλη της δεκαετίας του '90, ο αθλητισμός, η μόδα και η ψυχαγωγία βρίσκονταν σε άνθιση. Η Nike τα πήγαινε καλά και η ίδια και είχε έρθει πλέον η στιγμή να αρχίσει να δουλεύει στο επόμενο μοντέλο Air Max. Είχαν περάσει δέκα χρόνια από την έναρξη του πρώτου Air Max και οι κυκλοφορίες που ακολούθησαν είχαν η ζήτηση της γραμμής είχε επεκταθεί πλέον και εκτός της τρεξιματικής κοινότητας. Έτσι, καθώς φοριόταν από διασημότητες αλλά και από το ευρύ κοινό, οι προσδοκίες ήταν αυξημένες με κάθε νέο σχέδιο. Για τους δημιουργούς ήταν επιτακτική η ανάγκη να παράγουν κάτι ακόμα πιο εντυπωσιακό από τα προηγούμενα μοντέλα. Αυτό άσκησε πρόσθετη πίεση στους σχεδιαστές, ενώ δύο από αυτούς που διορίστηκαν στο τελευταίο έργο της Nike δεν μπόρεσαν να καταλήξουν σε κάτι που να πληροί τα υψηλά πρότυπα της εταιρείας. Παρ' όλα αυτά, η Nike επέμεινε, επιλέγοντας τον Christian Tresser ως τον άνθρωπο που θα δημιουργήσει τη νεότερη επανάληψη του Air Max – το Nike Air Max 97.

Πριν ενταχθεί στην ομάδα της Nike, ο Christian είχε ήδη αποκτήσει εμπειρία στον σχεδιασμό ποδοσφαιρικών παπουτσιών του πιο υψηλού επιπέδου. Ξεκινώντας τη δουλειά του για την εταιρεία το 1996, άρχισε να χτίζει μια καλή φήμη κατά τη συνεργασία του για μια ποδοσφαιρική μπότα του πρότζεκτ Air Zoom GX, γεγονός που οδήγησε στη δημιουργία της πρώτης συνθετικής μπότας της Nike, της Mercurial. Με αυτό το επίτευγμα και με μια θέση επικεφαλής σχεδίασης για το Air Zoom Spiridon πίσω του, ο Tresser άρχισε να εργάζεται για το Air Max 97. Πριν αρχίσει, όμως, η Nike τού μετέφερε ένα απλό μήνυμα: «Αυτό το παπούτσι θα καθορίσει την καριέρα σου». Κι έτσι έγινε.

Σχεδιασμένο ως τρεξιματικό παπούτσι, η κύρια καινοτομία του Nike Air Max 97 ήταν μια επέκταση του ορατού λογότυπου Air που είχε κοσμήσει προηγούμενες εκδόσεις. Έγινε το πρώτο αθλητικό στον κόσμο με μια μονάδα Air που ήταν ορατή σε όλη την έκταση του παπουτσιού. Η επένδυση στη σόλα δεν περιείχε αφρό. Αυτό κατέστησε σαφή τη διάκριση από τα προηγούμενα σχέδια Air Max, τα οποία περιλάμβαναν όλα κάποια χρήση αφρού. Ο Tresser ήταν, στην πραγματικότητα, ιδιαίτερα επιλεκτικός σχετικά με τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν για το Air Max 97. Οι νέες αεριζόμενες επικαλύψεις ήταν κατασκευασμένες από ένα σκληρό διχτυωτό ύφασμα σε μηχανικό στυλ, εξασφαλίζοντας στο παπούτσι περισσότερη διαπνοή σε σχέση με τους προκατόχους του. Διέθετε επίσης ανακλαστικές λωρίδες 3M στο επάνω μέρος, με ένα μοναδικό γραμμικό στυλ. Αυτές οι κυματοειδείς γραμμές εμπνεύστηκαν από το φυσικό φαινόμενο του κυματισμού που δημιουργείται όταν μια σταγόνα πέφτει στο νερό. Έδωσαν στο επάνω μέρος μια διακριτική αισθητική που υπήρχε, επίσης, στη νέα σύνθεση του συστήματος κορδονιών της Nike. Σε αυτό το έξυπνο σύστημα οι οπές ήταν κρυμμένες στο εσωτερικό του παπουτσιού –κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στο παρελθόν– δίνοντάς του μια κομψή εμφάνιση.

Με πρώτη κυκλοφορία το 1997, το Air Max 97 ήταν διαθέσιμο σε μια Metallic Silver απόχρωση που προήλθε από το ενδιαφέρον του Tresser για την ποδηλασία. Ως θαυμαστής των σύγχρονων σχεδίων ποδηλάτων βουνού, χρησιμοποίησε κατά μήκος του παπουτσιού εφέ, παρόμοια με γυαλισμένο τιτάνιο και άλλους μεταλλικούς τόνους. Αυτός ο χρωματικός συνδυασμός αποτέλεσε, επίσης, αναφορά στους σιδηρόδρομους ταχείας κυκλοφορίας του Τόκιο, των οποίων η γυαλιστερή ασημένια εμφάνιση έμοιαζε με εκείνη του AM97.Έτσι, κέρδισε το ψευδώνυμο "Silver Bullet".

Όντας συνδεδεμένος με μια τέτοια επαναστατική τεχνολογία, συγκέντρωσε γύρω από το Air Max 97 άφθονη προσοχή και η φήμη του ενισχύθηκε περαιτέρω από δύο σημαντικά περιστατικά. Πρώτον, υποστηρίχθηκε από τους θρυλικούς αθλητές των Ολυμπιακών Αγώνων Michael Johnson και Carl Lewis. Δεύτερον, το σχέδιο ξεκίνησε το ταξίδι του προς την Ιταλία, όπου γρήγορα απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα. Η μοναδική εμφάνιση του αθλητικού παπουτσιού απευθύνθηκε σε διάφορες υποκουλτούρες και υιοθετήθηκε από διάφορα πολυτελή brands, καταλήγοντας τελικά στις πασαρέλες του Μιλάνου έναν χρόνο μετά την κυκλοφορία του. Με αυτή την αποδοχή, το 97 έγινε αξιοθαύμαστο σε όλη τη χώρα, όπου του δόθηκε το παρατσούκλι "Le Silver".

Αυτά τα γεγονότα σημάδεψαν το Nike Air Max 97 ως αριστούργημα, καθιστώντας το δημοφιλές στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο εξωτερικό. Παράλληλα, το 97 απέκτησε μια αίσθηση ρετρό αλλά και φουτουριστική. Ενώ αυτά τα χαρακτηριστικά από μόνα τους ήταν αρκετά για να φέρουν την επιτυχία, η αξιοσημείωτη αρμονία μεταξύ απόδοσης και σχεδιασμού έκανε το μοντέλο ακόμα πιο γνωστό. Με χαρακτηριστικά όπως αυτό, το Air Max 97 διακρίθηκε ως ένα παπούτσι με επιρροή που θα γινόταν μια εμβληματική φιγούρα στην ιστορία των παπουτσιών της Nike.