Nike Blazer

Blazer

Η πρώτη είσοδος της Nike στην αγορά του μπάσκετ έγινε το 1973, όταν κυκλοφόρησε το Nike Blazer. Στον πυρήνα του, ο σχεδιασμός ενσωμάτωνε ένα δερμάτινο πάνω μέρος του οποίου η απλή λευκή επιφάνεια ήταν το ιδανικό μέρος για να αναδειχθεί το λογότυπο της νεαρής μάρκας, το οποίο είχε δημιουργηθεί μόλις δύο χρόνια νωρίτερα. Οι παίκτες του NBA θεωρούσαν αυτό το προπονητικό μπάσκετ ως ένα ανώτερο προϊόν λόγω της σκληρής αλλά αναπνέουσας δικτυωτής νάιλον γλώσσας του και του βουλκανισμένου ελαστικού πέλματος υψηλής πρόσφυσης. Παράλληλα, η μινιμαλιστική του εμφάνιση δημιούργησε ένα από τα πιο ανθεκτικά σχέδια παπουτσιών όλων των εποχών, το οποίο μέχρι σήμερα διατηρεί την κομψή, μοντέρνα αισθητική του.

Παρά το γεγονός ότι το όνομά του δόθηκε προς τιμήν της τοπικής ομάδας NBA της Nike, των Portland Trail Blazers, η δημοτικότητά του βοηθήθηκε από τον διάσημο παίκτη των San Antonio Spurs George "The Iceman" Gervin, ο οποίος επέλεξε το Blazer λόγω της υψηλής ποιότητας κατασκευής του και της ευρηματικής χρήσης τεχνολογίας αιχμής. Το προσωπικό του παπούτσι είχε το παρατσούκλι του τυπωμένο στη φτέρνα αντί για το συνηθισμένο branding της Nike. Είχε, ωστόσο, το χαρακτηριστικό swoosh της Nike σε περίοπτη θέση στα πλαϊνά, με την υποστήριξη του Gervin να εκτοξεύει το Blazer και τη μάρκα σε εθνική προβολή. Αν και το Iceman Blazer δεν κυκλοφόρησε ποτέ στο κοινό, η συμφωνία ήταν, κατά πάσα πιθανότητα, μία από τις πρώτες συμφωνίες αποκλειστικότητας παίκτη στην ιστορία. Ήταν μια λαμπρή κίνηση, καθώς έθεσε τα θεμέλια για μελλοντικές συνεργασίες, συμπεριλαμβανομένης της θρυλικής συνεργασίας της Nike με τον Michael Jordan, η οποία ήρθε περισσότερο από μια δεκαετία αργότερα.

Όταν κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το Nike Blazer, ήταν το αποκορύφωμα της τεχνολογικής καινοτομίας στο μπάσκετ. Ωστόσο, καθώς περνούσαν τα χρόνια, η Nike άρχισε να επικεντρώνει τις προσπάθειές της σε άλλα μοντέλα και νεότερες τεχνολογίες. Καθώς πιο προηγμένα παπούτσια μπάσκετ άρχισαν να εισέρχονται στην αγορά, το Blazer σιγά σιγά έφυγε από το προσκήνιο. Αλλά αυτό δεν σήμαινε ότι είχε τελειώσει. Στην πραγματικότητα, αργότερα επρόκειτο να υιοθετηθεί από μια εντελώς διαφορετική κουλτούρα, αλλάζοντας την πορεία της ιστορίας του.

Αυτή η κουλτούρα ήταν το skateboarding. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90, τα μέλη της κοινότητας του πατινάζ διαπίστωσαν ότι η υψηλής τριβής σόλα από καουτσούκ του Blazer, η οποία είχε σχεδιαστεί για να προσκολλάται σε γήπεδα με σκληρό ξύλο, παρείχε εξαιρετική σταθερότητα και στο skateboard. Το σκληρό δερμάτινο εξωτερικό του τους επέτρεπε να εκτελούν μια σειρά από εκφραστικά κόλπα χωρίς το παπούτσι να διαλύεται. Σύμφωνα με το ήθος του ταπεινού skater, το αθλητικό παπούτσι είχε μια αίσθηση χωρίς φρου φρου, που ταίριαζε απόλυτα στην κουλτούρα. Το 2005, η Nike βασίστηκε σε αυτό αναπτύσσοντας το Nike SB Blazer σε συνεργασία με τον Lance Mountain. Αυτό το Blazer ειδικά για skateboard εισήγαγε την τεχνολογία Zoom Air στη σόλα και μια ενισχυμένη γλώσσα που βοηθούσε στην απορρόφηση των επαναλαμβανόμενων χτυπημάτων του τρόπου ζωής των skaters.

Μόλις ένα χρόνο αργότερα, μια άλλη συνεργασία θα αναβάθμιζε ακόμη περισσότερο το Blazer, φέρνοντάς του ακόμη περισσότερους οπαδούς. Σε συνεργασία με το lifestyle brand του skateboarding Supreme, η Nike κυκλοφόρησε τρεις πολυτελείς χρωματισμούς σε μαύρο, λευκό και κόκκινο χρώμα. Καθένα από αυτά είχε ένα ενισχυμένο επάνω μέρος που έμοιαζε με σακάκι, καθώς και premium λεπτομέρειες όπως faux snakeskin swooshes και μια χρυσή θηλιά στη φτέρνα. Εκείνη την εποχή, αυτό το πολυτελές μοντέλο χάρισε στο αθλητικό παπούτσι ευρύτερη αναγνώριση, ιδιαίτερα στον κόσμο της μόδας, γεγονός που άνοιξε το δρόμο για μελλοντικές κυκλοφορίες σε συνεργασία με άλλες μάρκες.

Συνήθως, για να παραμείνει ένα παπούτσι επίκαιρο για μεγάλο χρονικό διάστημα, πρέπει να προσαρμόζεται σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς. Δεν ισχύει το ίδιο για το Nike Blazer. Χάραξε το δικό του δρόμο και πέτυχε απίστευτη μακροζωία μένοντας σε μεγάλο βαθμό αναλλοίωτο στο σχεδιασμό του καθώς ο κόσμος άλλαζε γύρω του - αξιοσημείωτο για ένα αθλητικό παπούτσι που ξεκίνησε ως προπονητής μπάσκετ.