2

Μια τολμηρή νέα κατεύθυνση

Όταν ο Μάικλ Τζόρνταν υπέγραψε συμφωνία με τη Nike το 1984, ήταν η αρχή για κάτι ξεχωριστό, αλλά κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει πόσο σημαντική στιγμή θα αποδεικνυόταν. Την επόμενη χρονιά, κυκλοφόρησε το πρώτο μοντέλο της σειράς Jordan signature, με την εκπληκτική επιτυχία του να υποδηλώνει τις δυνατότητες αυτού του συναρπαστικού εγχειρήματος υποδημάτων. Ωστόσο, η δημοτικότητά του δημιούργησε προκλήσεις καθώς η Nike ετοιμαζόταν να δουλέψει πάνω στη συνέχεια. Η πίεση ήταν μεγάλη για την κατασκευή ενός αθλητικού παπουτσιού που θα μπορούσε να φτάσει στα ίδια ύψη με το ντεμπούτο Air Jordan ή ίσως και να το ξεπεράσει, αλλά με τόσα πολλά παπούτσια μπάσκετ στην αγορά, θα ήταν δύσκολο να δημιουργηθεί κάτι αρκετά ξεχωριστό ώστε να ξεχωρίζει από το πλήθος. Η λύση της Nike ήταν να δώσει στους ειδικούς υποδηματοποιούς της την ελευθερία να σχεδιάσουν ένα εντελώς διαφορετικό αθλητικό παπούτσι που θα οδηγούσε τη σειρά Jordan σε μια τολμηρή νέα κατεύθυνση. Αυτό που κατέληξαν ήταν το πρωτοποριακό Air Jordan 2 - ένα παπούτσι τόσο μοναδικό που άλλαξε τόσο την πορεία της μάρκας όσο και την έννοια του τι θα μπορούσε να είναι ένα αθλητικό παπούτσι μπάσκετ.

Δύο τρομεροί σχεδιαστές

Η Nike θα χρειαζόταν τους καλύτερους σχεδιαστές της για να φτιάξει τον διάδοχο του Air Jordan 1, οπότε η μάρκα επιστράτευσε τον δημιουργό του εμβληματικού Air Force 1, Bruce Kilgore, για να συνεργαστεί με τον άνθρωπο που ήταν υπεύθυνος για το σπουδαίο ξεκίνημα της σειράς Jordan: Peter Moore. Με αυτά τα δύο λαμπρά μυαλά επικεφαλής του έργου, το Jordan 2 ήταν σε καλά χέρια και έπρεπε να είναι. Παρά το γεγονός ότι αρχικά δεν είχε ενθουσιαστεί με τη Nike, ο Michael Jordan είχε πειστεί να επιλέξει τη μάρκα έναντι άλλων βαρέων βαρών του μπάσκετ χάρη στην εξαιρετική συμφωνία που του προσέφεραν. Είχε συμφωνήσει ακόμη και με τον σχεδιασμό του AJ1, αλλά η αφοσίωσή του δεν ήταν καθόλου εγγυημένη σε αυτό το σημείο, αφού είχε υπογράψει μόνο μια βραχυπρόθεσμη συμφωνία που του επέτρεπε να αποχωρήσει μετά από λίγα χρόνια.

Ένας ατυχής τραυματισμός

Ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση ήταν το γεγονός ότι ο ίδιος ο Τζόρνταν έμεινε εκτός αγωνιστικής δράσης μετά από έναν τραυματισμό στο πόδι που υπέστη στο τρίτο παιχνίδι της σεζόν '85-'86 εναντίον των Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς στις 29 Οκτωβρίου 1985. Έμεινε εκτός των επόμενων 64 αγώνων και δεν επέστρεψε παρά μόνο στις 15 Μαρτίου 1986, όταν οι Μπουλς έχασαν από τους Μιλγουόκι Μπακς. Αυτό ξεκίνησε ένα σερί 5 συνεχόμενων ηττών που απείλησε τη θέση της ομάδας στα πλέι οφ, αλλά τον Απρίλιο ανέκαμψε και μπήκε στο τουρνουά στο τέλος της σεζόν. Ο Τζόρνταν επέστρεψε στη φόρμα του, καθώς οι Μπουλς αντιμετώπισαν τους τρομερούς Μπόστον Σέλτικς στον πρώτο γύρο, σημειώνοντας 63 πόντους στο Game 2, που αποτελεί ακόμα ρεκόρ για τους περισσότερους πόντους από έναν παίκτη σε αγώνα των πλέι οφ του ΝΒΑ. Το συνολικό του σκορ για τη σειρά έφτασε τους 131 πόντους, ξεπερνώντας το πλησιέστερο σκορ των 85 που σημείωσαν οι αστέρες των Σέλτικς, Κέβιν ΜακΧέιλ και Λάρι Μπερντ, οι οποίοι αναφέρθηκαν στον Τζόρνταν ως "ο Θεός μεταμφιεσμένος σε Μάικλ Τζόρνταν" μετά το ρεκόρ του δεύτερου αγώνα. Τελικά, όμως, οι Bulls έχασαν με 3-0 και ο MJ ολοκλήρωσε τη σεζόν έχοντας παίξει συνολικά μόλις σε 21 από τα 85 παιχνίδια της ομάδας.

Μια ιταλική σύνδεση

Το φάσμα των πιθανών μελλοντικών τραυματισμών κρεμόταν πλέον πάνω από το κεφάλι του Τζόρνταν, οπότε θα χρειαζόταν ένα υποστηρικτικό παπούτσι για την επόμενη σεζόν. Ο Kilgore ταξίδεψε στην Ιταλία μαζί με τον σχεδιαστή υποδημάτων Mark Parker, ο οποίος δεκαετίες αργότερα θα γινόταν διευθύνων σύμβουλος της Nike. Μόλις έφτασαν εκεί, το ζευγάρι συνδέθηκε με τον μηχανικό μοντέλων υποδημάτων και μελλοντικό διευθυντή του Κέντρου Δημιουργίας Καινοτομίας της Nike, Claudio Innocente, στη βόρεια πόλη Montebelluna. Εκείνη την εποχή, η περιοχή ήταν γνωστή ως κόμβος για την κατασκευή υποδημάτων και ήταν ένα από τα λίγα μέρη που διέθεταν την τεχνολογία για την παραγωγή ενός προπονητή μπάσκετ με την απαραίτητη αντικραδασμική προστασία αλλά και μια μονάδα σόλας αρκετά χαμηλή στο έδαφος, ώστε ο Τζόρνταν να μπορεί να αισθάνεται το γήπεδο καθώς έπαιζε. Ήταν επίσης το ιδανικό μέρος για την κατασκευή ενός κομψού μοντέλου που να προσομοιάζει στα επίσημα παπούτσια που φορούσε ο Τζόρνταν σε επίσημες εκδηλώσεις ή σε νυχτερινές εξόδους - κάτι που είχε ζητήσει συγκεκριμένα.

Δοκιμή πρωτοτύπων

Όντας τόσο κοντά στη διαδικασία παραγωγής, ο Kilgore και ο Parker μπόρεσαν να μετατρέψουν γρήγορα τα σκίτσα τους σε λειτουργικά πρωτότυπα. Μεταξύ αυτών ήταν και το Air Jordan 1.5, το οποίο ήταν ένα υβριδικό παπούτσι που δοκιμάστηκε από τον ίδιο τον MJ στο τέλος της σεζόν '85-'86. Συνδύαζε το πάνω μέρος του AJ1 με μια ογκώδη σόλα που είχε σχεδιαστεί για χρήση στο Jordan 2 και η ομάδα ήλπιζε ότι θα έδινε στον Michael την υποστήριξη και την προστασία που χρειαζόταν για να αποτρέψει περαιτέρω τραυματισμούς. Ένα άλλο αξιοσημείωτο πρωτότυπο με λεπτότερη σόλα, διατρήσεις γύρω από το κολάρο και ένα λογότυπο Nike Wings στο πλάι κατέληξε ως low-top που φορέθηκε από τις μαζορέτες των Chicago Bulls, αλλά δεν είχε την κομψότητα ή την εκλέπτυνση που χρειαζόταν για να γίνει η τελική επιλογή για το Air Jordan 2.

Ένα πολυτελές αθλητικό παπούτσι

Όταν η ομάδα κατέληξε τελικά σε ένα τελικό προϊόν, αυτό αντιπροσώπευε μια γενναία απόκλιση από το πρώτο Air Jordan, ειδικά όσον αφορά την αισθητική του. Ο Kilgore είχε ευθυγραμμίσει την εμφάνισή του με εκείνη ενός επίσημου παπουτσιού για να αντικατοπτρίζει το πάθος του Michael για τα ρούχα υψηλής ποιότητας, ιδίως τα υποδήματα Stacy Adams, τα οποία σαφώς ενέπνευσαν το κομψό σχήμα του Jordan 2, την άψογη παρουσίαση των ραφών του και την κομψή διάταξη των επικαλύψεών του. Η φιλοδοξία του σχεδιαστή να αναβαθμίσει τη σειρά Jordan με ένα πιο πολυτελές αθλητικό παπούτσι ήταν επίσης εμφανής στη χρήση γνήσιου ιταλικού δέρματος στο επάνω μέρος του και στην προσθήκη επικαλύψεων από ψεύτικο δέρμα ιγκουάνα στα πλευρά του - κάτι που δεν είχε εφαρμοστεί ποτέ πριν σε αθλητικό παπούτσι μπάσκετ.

Χαρακτηριστικά απόδοσης

Ένας πίνακας φαντασίας από την εποχή εκείνη τονίζει αυτά τα premium στοιχεία, καθώς και μερικά από τα βασικά χαρακτηριστικά απόδοσης του παπουτσιού, όπως τα "dynamic fit tongue straps", τα οποία, σε συνδυασμό με το speed lacing system, έκαναν γρήγορη και εύκολη την τοποθέτηση και την προσαρμογή του. Αναφέρεται επίσης ο διαμορφωμένος εξωτερικός μετρητής φτέρνας, το υπερβολικό μέγεθος και η συμπαγής κατασκευή του οποίου παρέχει στον χρήστη επιπλέον σταθερότητα στο γήπεδο, όπως και η δίχρωμη εξωτερική σόλα από καουτσούκ. Η πολυουρεθάνη ήταν το προτιμώμενο υλικό της εξωτερικής σόλας για τα περισσότερα παπούτσια μπάσκετ εκείνης της εποχής, αλλά η στροφή του Kilgore σε καουτσούκ στην πλειονότητα των σχηματισμών του πέλματος και πολυουρεθάνη στο τμήμα υψηλής πίεσης της φτέρνας προσέφερε μια καλή ισορροπία πρόσφυσης και στήριξης. Όπως και με το Jordan 1, το Air cushioning τοποθετήθηκε στο εσωτερικό της μονάδας της σόλας, όπου προσέφερε επιπλέον προστασία κάτω από το πόδι. Εκείνη την εποχή, αυτό εξακολουθούσε να είναι αρκετά πολωτικό για τους παίκτες, καθώς πολλοί ήθελαν μια λεπτή σόλα με καλή αίσθηση του γηπέδου, ενώ άλλοι μπορούσαν να δουν τα οφέλη του να έχουν αναπηδητικό αέρα Nike Air κάτω από τα πόδια τους, ειδικά όσοι είχαν υποστεί τραυματισμούς στα πόδια. Από τη σκοπιά της Nike, το βαρύ φύτεμα και οι απότομες περιστροφικές κινήσεις των ποδιών ενός επαγγελματία μπασκετμπολίστα τα έθεταν υπό μεγάλη πίεση κατά τη διάρκεια των αγώνων, οπότε η μάρκα επέμεινε στην καινοτόμο τεχνολογία Air, η οποία σήμερα ξεχωρίζει ως ένα από τα καθοριστικά χαρακτηριστικά της σειράς Jordan.

Τολμηρές αλλαγές

Εκτός από την ανάμειξη της τεχνολογίας επιδόσεων με μια υψηλής μόδας αισθητική, το Air Jordan 2 αντιπροσώπευε μια απόκλιση από το στυλ των άλλων αθλητικών παπουτσιών μπάσκετ της Nike. Ενώ το AJ1 έμοιαζε με αθλητικά παπούτσια όπως το Air Force 1, το Dunk, το Terminator και το Airship, ο διάδοχός του ήταν εντελώς μοναδικός, εν μέρει λόγω της αφαίρεσης του κλασικού swoosh της Nike. Η απουσία οποιουδήποτε λογότυπου στο πλάι, το οποίο ήταν και εξακολουθεί να είναι βασικό στοιχείο των περισσότερων σχεδίων της Nike, έκανε το Jordan 2 να ξεχωρίζει, επισπεύδοντας τη μετακίνηση της σειράς προς το δικό της ξεχωριστό εμπορικό σήμα. Αντί για το swoosh, τα Air Jordan Wings έγιναν το βασικό μοτίβο, παίρνοντας την τιμητική τους στη γλώσσα, ενώ τα γράμματα Nike εμφανίστηκαν στη γλωττίδα της φτέρνας. Αυτή η τολμηρή αλλαγή κατεύθυνσης διέκρινε τα Air Jordan από τη δημοφιλή σειρά Force της Nike και επέτρεψε στον Tinker Hatfield να είναι ακόμα πιο τολμηρός όταν ανέλαβε το σχεδιασμό του Air Jordan 3 και των διαδόχων του. Στην πραγματικότητα, ενώ τα παπούτσια του Tinker τείνουν να τραβούν την προσοχή, η επιρροή των Moore, Kilgore και Parker στην ταυτότητα του Air Jordan μπορεί να φανεί σε περισσότερα από το branding του AJ2. Οι επικαλύψεις από δέρμα σαύρας ήταν προάγγελος των πάνελ με αποτυπώματα ελέφαντα του AJ3, η αισθητική του παπουτσιού φόρεμα ήταν ένα θέμα που επέστρεψε σε πολλά μελλοντικά Jordan και η χρήση τεχνολογικών χαρακτηριστικών που βοηθούσαν τον Michael καθώς έπαιζε μεταφέρθηκε στην εποχή του Tinker.

"Όλα είναι στη φαντασία"

Με το Air Jordan 2 ολοκληρωμένο, έκανε την πρώτη του τηλεοπτική εμφάνιση το καλοκαίρι του 1986, όταν ο ίδιος ο MJ το φόρεσε εκτελώντας το περίφημο κάρφωμά του "Rock-A-Baby". Σε αυτό, απεικονίζεται να φοράει το νέο αθλητικό παπούτσι μπάσκετ, ένα μαύρο σορτσάκι και ένα λευκό μπλουζάκι Air Jordan Wings, καθώς τρέχει προς το καλάθι, πηδάει στον αέρα και κουνάει τη μπάλα με το ένα χέρι, πριν την πετάξει στο δίχτυ. Όλα αυτά συμβαίνουν σε αργή κίνηση και παρουσιάζονται από διάφορες γωνίες για να αναδείξουν τον αθλητισμό και τη φινέτσα του Τζόρνταν. Η διαφήμιση ολοκληρώνεται με ένα κοντινό πλάνο ενός ζευγαριού AJ2 κάτω από ένα λευκό λογότυπο Nike Air, ενώ η φωνή διαβάζει: "Air Jordan: Όλα είναι στη φαντασία".

Μια ξεχωριστή παράσταση

Λίγους μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 1986, ο Μάικλ εθεάθη να φορά το παπούτσι στο γήπεδο για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια ενός αγώνα αποφοίτων του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνας. Ωστόσο, το πραγματικό σόου δεν είχε έρθει ακόμα, καθώς την 1η Νοεμβρίου 1986 έφτασε στο Madison Square Garden για τον πρώτο αγώνα των Bulls στην κανονική περίοδο. Καθώς περπατούσε στο γήπεδο με το ολοκαίνουργιο Air Jordan 2, το κοινό μπορούσε να δει την κομψή κομψότητα του λευκού ολόσωμου δερμάτινου επάνω μέρους, τη δύναμη της μαύρης ενδιάμεσης σόλας και την αίγλη των κόκκινων πινελιών στο τακούνι. Μαζί με το να δουν για πρώτη φορά το αθλητικό παπούτσι σε όλο του το μεγαλείο, έζησαν και μια ξεχωριστή παράσταση. Μέχρι το τέλος του αγώνα, ο Τζόρνταν είχε αποκαταστήσει τη δύναμή του στο γήπεδο, σπάζοντας το ρεκόρ σκοραρίσματος για παίκτη που αγωνίζεται εκτός έδρας στο γήπεδο των New York Knicks με 50 πόντους στη νίκη των Bulls με 108-103 και κάνοντας την καλύτερη δυνατή διαφήμιση για το δεύτερο χαρακτηριστικό του μπασκετικό αθλητικό παπούτσι.

Μια νέα στρατηγική

Περίπου την ίδια εποχή, το Air Jordan 2 κυκλοφόρησε στο κοινό και το εξαιρετικό ξεκίνημα του Μάικλ στη σεζόν, που τον οδήγησε τους Bulls σε τρεις συνεχόμενες νίκες, ενίσχυσε τις αρχικές πωλήσεις. Η Nike ακολούθησε μια διαφορετική στρατηγική από αυτή που είχε ακολουθήσει για το AJ1. Αντί να το διανείμει ευρέως, για τους πρώτους μήνες το διέθεσε σε έναν επιλεγμένο αριθμό καταστημάτων, δίνοντάς του μεγαλύτερη αποκλειστικότητα και εξασφαλίζοντας ότι δεν θα απαξιωνόταν από τον υπερκορεσμό. Καθώς κατασκευάστηκε στην Ιταλία με υλικά υψηλής ποιότητας, βγήκε σε υψηλότερη τιμή από πολλά άλλα αθλητικά παπούτσια μπάσκετ, αλλά παρόλα αυτά τα πήγε καλά χάρη στον καινοτόμο συνδυασμό στυλ και πρακτικότητας. Συν τοις άλλοις, η αυξανόμενη φήμη του MJ ως σπουδαίου του αθλήματος έφερε επιτυχία και στο Jordan 2, όπως ακριβώς τα εξαιρετικά κατορθώματα της πρώτης χρονιάς του είχαν στηρίξει την κυκλοφορία του πρώτου υπογεγραμμένου παπουτσιού του.

Μια σεζόν που έσπασε ρεκόρ

Η σεζόν '86-'87 εξελίχθηκε σε μια σεζόν που έσπασε ρεκόρ για τον Μάικλ. Αλλάζοντας ανάμεσα στο λευκό/μαύρο Jordan 2 που είχε φορέσει στο πρώτο παιχνίδι, το οποίο έγινε γνωστό ως το χρώμα Away, και την έκδοση White / Red Home, συνέχισε την εξαιρετική φόρμα του από τα τρία πρώτα παιχνίδια, ολοκληρώνοντας την κανονική περίοδο με μια μνημειώδη απόδοση 3041 πόντων με 37,1 πόντους ανά παιχνίδι. Αυτό δεν ήταν μόνο το υψηλότερο σκορ που πέτυχε ποτέ στην καριέρα του, αλλά και ένα από τα κορυφαία σκορ του ΝΒΑ όλων των εποχών. Στην πραγματικότητα, παραμένει έτσι μέχρι σήμερα, με τον Wilt Chamberlain να είναι ο μόνος άλλος παίκτης που έχει ξεπεράσει τους 3000 πόντους σε μια σεζόν. Εκτός από αυτούς τους δύο, το κοντινότερο που έχει φτάσει κάποιος άλλος σε αυτό το σημείο είναι ο σπουδαίος Kobe Bryant, ο οποίος έκανε 2832 τη σεζόν '05-'06, γεγονός που απλώς υπογραμμίζει το μέγεθος αυτού που πέτυχε ο Michael με το Air Jordan 2.

Περισσότερες απίστευτες διακρίσεις

Εκτός από το γεγονός ότι αναδείχθηκε για πρώτη φορά πρωταθλητής σκοραρίσματος της λίγκας, ξεκινώντας μια σειρά επτά συνεχόμενων σεζόν ως πρώτος σκόρερ πόντων στο ΝΒΑ, ο Τζόρνταν κέρδισε πολλές άλλες διακρίσεις εκείνη τη χρονιά. Ήταν αποφασιστικός στην άμυνα, καθώς έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του ΝΒΑ που έκανε πάνω από 200 κλεψίματα και 100 μπλοκ την ίδια σεζόν, καθώς συγκέντρωσε 236 και 125 αντίστοιχα. Αυτή η αποφασιστικότητα οδήγησε τους Μπουλς σε μια ακόμη σειρά πλέι οφ, όπου έχασαν και πάλι από τους Σέλτικς παρά το γεγονός ότι ο Τζόρνταν πέτυχε 107 πόντους στα τρία παιχνίδια. Δυστυχώς, έχασε το πρώτο βραβείο MVP του πρωταθλήματος, καθώς τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον Μάτζικ Τζόνσον στη συνολική βαθμολογία, αλλά η δημοτικότητά του στους φιλάθλους ήταν ακλόνητη και έλαβε τις περισσότερες ψήφους για το All-Star Game του 1987. Κατά τη διάρκεια του ίδιου Σαββατοκύριακου εκθέσεων, κέρδισε τον πρώτο του διαγωνισμό Slam Dunk Contest και στο τέλος της σεζόν, συμπεριλήφθηκε στην πρώτη ομάδα All-NBA - ένα ακόμη νέο επίτευγμα που θα γινόταν σχεδόν συνήθεια σε όλη την υπόλοιπη καριέρα του. Όλα αυτά επιτεύχθηκαν φορώντας το Air Jordan 2, δίνοντάς του μια μοναδική θέση στην ιστορία τόσο του παίκτη όσο και της σειράς Jordan.

Το Air Jordan 2 Low

Κατά τη διάρκεια της χρονιάς που έκανε το ντεμπούτο του, το Jordan 2 κυκλοφόρησε μόνο σε δύο χρωματικές αποχρώσεις και, σε αντίθεση με κάθε άλλη σιλουέτα της σειράς, δεν είχε μαύρη έκδοση μεταξύ των OG κυκλοφοριών του. Το λευκό ήταν πιο κοντά στην εγχώρια στολή των Chicago Bulls, η οποία ήταν λευκή και κόκκινη, και ταίριαζε επίσης με την επικρατούσα τάση της εποχής για λευκά αθλητικά παπούτσια μπάσκετ με πολύχρωμες πινελιές. Ωστόσο, έλαβε νωρίς μια έκδοση με χαμηλό τακούνι, ενώ το 1987 παρήχθησαν δύο χρωματικές αποχρώσεις που ταίριαζαν με τα πρωτότυπα με ψηλό τακούνι. Ο ίδιος ο MJ συνήθιζε να φοράει τα Air Jordan 2 Low κατά το δεύτερο μισό της σεζόν '86-'87, παίζοντας μάλιστα με ένα ειδικό ζευγάρι UNC στο περίφημο Collegiate Legends Classic Game της 28ης Ιουνίου, όταν οι UNC Alumni νίκησαν τους UCLA Alumni με 116-111 μετά από μια εμπνευσμένη από τον Jordan επιστροφή στο δεύτερο ημίχρονο.

Ρετρό σχέδια

Το μπλε του UNC δεν θα το δούμε σε γενική έκδοση του παπουτσιού μέχρι πολλά χρόνια αργότερα, καθώς η Nike έστρεψε την προσοχή της στον επόμενο σχεδιασμό του Jordan. Παρόλο που επανήλθε ως High και Low retro το 1994 με το χρώμα Chicago, τα αρχικά καλούπια υποτίθεται ότι χάθηκαν και θα περνούσαν άλλα δέκα χρόνια μέχρι να κυκλοφορήσει η επόμενη σειρά ρετρό Jordan 2. Εν τω μεταξύ, το αθλητικό παπούτσι έκανε την εμφάνισή του στη μεγάλη οθόνη στο Space Jam, καθώς ο Bill Murray επέλεξε να φορέσει το λευκό/μαύρο χρώμα κατά τη διάρκεια της ταινίας του 1996, αποδεικνύοντας έτσι τη διαρκή πολιτιστική του σημασία. Στη συνέχεια, το 2004, οι ειδικοί υποδηματολόγοι της Nike τροποποίησαν την αρχική έκδοση του '86 για να αναδημιουργήσουν το ίδιο μοντέλο OG και να δημιουργήσουν νέες χρωματικές επιλογές, όπως το Midnight Navy low-top και το Melo, το οποίο βασίστηκε σε ένα Player Exclusive που φορούσε ο σταρ των Denver Nuggets Carmelo Anthony.

Συνεργασίες υψηλού προφίλ

Μετά την επανεμφάνισή του, το Air Jordan 2 αύξησε τη δημοτικότητά του με την πάροδο των ετών, εν μέρει χάρη στο Melo και άλλα μοντέλα PE για παίκτες όπως ο Ray Allen και ο Chris Paul. Η κυκλοφορία αποκλειστικών γυναικείων μοντέλων από το 2005 και μετά βοήθησε επίσης, όπως και μια υψηλού προφίλ αλλά περιορισμένης έκδοσης συνεργασία με τον Eminem το 2008. Μόλις ένα χρόνο πριν, είχε γίνει το πρώτο Air Jordan που εμφανίστηκε στη διάσημη συλλογή Doernbecher της Nike, όταν ο ασθενής Sheridan Brenton το επέλεξε ως πρότυπο για το δικό του μοναδικό σχέδιο, και καθώς περνούσαν οι δεκαετίες, γινόταν όλο και πιο επιθυμητό ως πρότυπο συνεργασίας. Στη δεκαετία του 2010, προσέλκυσε συνεργασίες με τη σκηνοθέτιδα μουσικών βίντεο Vashtie Kola και τον σχεδιαστή πολυτελών streetwear Don C, ενώ η δεκαετία του 2020 έφερε συνεργασίες με το high-end fashion label του Virgil Abloh, Off-White™, τη δημοφιλή μάρκα λιανικής Union LA, την μπουτίκ μόδας A Ma Maniére, τον Κολομβιανό σούπερ σταρ της μουσικής J Balvin και την Αμερικανίδα σύγχρονη καλλιτέχνιδα Nina Chanel Abney.

Η ακραία περίπτωση

Ακόμα και με τη μακροχρόνια επιτυχία του, το Air Jordan 2 θεωρείται συχνά ως κάτι σαν εξαίρεση μεταξύ της ευρύτερης συλλογής Jordan. Ίσως αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι μοιάζει τόσο διαφορετικό από τα αντίστοιχα μοντέλα, ή ίσως οφείλεται στην τεράστια επιρροή που άσκησε ο Tinker Hatfield σε πολλά από τα επόμενα μοντέλα. Θα μπορούσε επίσης να οφείλεται στο γεγονός ότι, παρά το γεγονός ότι ο Τζόρνταν πραγματοποίησε μια απίστευτα επιτυχημένη σεζόν με το AJ2, δεν κατάφερε να οδηγήσει τους Bulls στον πρώτο γύρο των πλέι οφ και δεν κέρδισε το βραβείο MVP. Ή ίσως να οφείλεται στις αλλαγές στη Nike που ακολούθησαν την κυκλοφορία του, με τον Peter Moore να εγκαταλείπει την εταιρεία στα μισά του σχεδιασμού του Jordan 3 και τον Bruce Kilgore να μετακινείται σε άλλα έργα, χωρίς να επιστρέψει ποτέ στη σειρά Jordan.

Η επιρροή της μάρκας

Όποιος κι αν είναι ο λόγος, η βαθιά επίδραση του AJ2 στη Nike, τη σειρά υπογραφών Jordan και την κουλτούρα των sneakers γενικότερα είναι αναμφισβήτητη. Οι Kilgore και Moore είχαν το θάρρος να αποτινάξουν το δίχτυ ασφαλείας του ισχυρού branding της Nike και να σχεδιάσουν ένα νέο είδος παπουτσιού μπάσκετ. Με αυτόν τον τρόπο, εφάρμοσαν ορισμένες πτυχές που έγιναν εξαιρετικά σημαντικές για την ξεχωριστή ταυτότητα της Jordan Brand, ανοίγοντας το δρόμο για τους μελλοντικούς σχεδιαστές να είναι ακόμη πιο ριζοσπαστικοί στην προσέγγισή τους. Εκτός από την αφαίρεση των swooshes στο πλαϊνό τοίχωμα, πρόσθεσαν εξωτικά ζωικά πανέλα και εισήγαγαν για πρώτη φορά στην ιστορία την αισθητική ενός πολυτελούς παπουτσιού σε ένα αθλητικό παπούτσι μπάσκετ - όλα αυτά επηρέασαν τον Tinker καθώς σφυρηλάτησε μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες σιλουέτες Jordan όλων των εποχών. Χωρίς τη δουλειά τους, αυτά τα εμβληματικά αθλητικά παπούτσια ίσως να μην είχαν φτιαχτεί ποτέ και η Nike ίσως να είχε χάσει τον Michael Jordan για μια άλλη μάρκα.

Μια ιστορική σιλουέτα

Μετά από περισσότερες από τρεις δεκαετίες, το Air Jordan 2 παραμένει ένα σημαντικό παπούτσι τόσο για την Jordan Brand όσο και για την ευρύτερη κοινότητα των sneakers. Η έξυπνη, κομψή παρουσίασή του του έδωσε ένα μοναδικό στυλ που το ξεχώριζε από τα άλλα αθλητικά παπούτσια μπάσκετ και η τεχνική του αρτιότητα ταίριαζε με την απίστευτη αθλητικότητα του Μάικλ. Εν ολίγοις, ήταν ο τέλειος συνδυασμός μόδας και απόδοσης. Σήμερα, η σύνδεσή του με την ιστορία της Nike το καθιστά ένα ιδιαίτερα συλλεκτικό μοντέλο και, παρόλο που μπορεί να μην είναι τόσο διαδεδομένο όσο τα αθλητικά παπούτσια του MJ που κέρδισαν τίτλους ή τα δημοφιλή σχέδια του Tinker, εξακολουθεί να είναι μια ξεχωριστή και ιστορική σιλουέτα που είναι περισσότερο από άξια να φέρει το θρυλικό όνομα Jordan.